محمدصادق شیرانی دانشجوی دکتری مدرسه بیزنس دانشگاه استنفورد فرآیند اپلای را از دیدگاه خودش تشریح می‌کند.ا
به طور کلی یکی از مهم‌ترین معیارها برای انتخاب دانشجو علاقه و اشتیاق دانشجو به اون موضوع و کاره. در تمامی مدارک شما و مصاحبه‌ها این معیار مد نظر قرار می‌گیره. حرفهای احساسی هم در این باره خریدار نداره. خیلی خیلی راحت‌تر از حد تصورتون شما رو به دلیل اینکه حس میکنن بهتر از اون دانشگاه و موقعیت هستید رد میکنن. هیچ دانشگاه و استادی دوست ندارن پذیرش بدن و جواب رد بشنون. لذا اگر کسی معنادار از سطح پذیرش دانشگاه بهتر باشه، خیلی زود حذف میشه، دیدم که میگم.ا
جی‌ارای برای خیلی از رشته‌ها اهمیت نداره، به خصوص اگر ارشد هم خونده باشید و یه ریپورت (مقاله و …) انگلیسی داشته باشید. پ.ن.: من خودم وربال ۱۴۴ بودم 🙂 اطلاعات من بیش‌تر برای بیزینس‌اسکول‌ها و در سطح بعدی برای رشته‌های مهندسیه. خواهشمندم دقت کنید همه جا استثنا هست. من صرفا تجربه‌ی خودم از اپلای و صحبت استادارو دارم میگم.ا
رزومه
زیبایی و خوانایی رزومه فوق العاده مهمه. در بهترین حالت برای رزومه‌ی شما چند ثانیه وقت صرف میشه (در بدترین حالت هم کلا باز نمیشه). در اون چند ثانیه باید همه‌ی مزیت‌های رقابتی شما به چشم بیاد. لذا واقعا مهمه که با استفاده از رنگ‌ها، برجسته کردن متن یا کج‌نویسی خوانایی رو به حد اعلی برسونید. به نظرم بیش‌تر از سه رنگ استفاده نکنید و خب واضحا برندارید همه چیز رو برجسته یا کج کنید. پراکندگی نوشته‌ها در سطح صفحه برابر باشه: نه یه فضای بزرگ رو خالی رها کنید نه یه فضایی رو پر نوشته کنید. می‌تونید دو یا سه ستونه کنید بخش‌ها رو، با توجه به محتوا، که از عرض صفحه‌ی استفاده کنید.ا
همسان بودن فرمت نوشتاری مهمه: یعنی مثلا همه‌ی مدارک‌تون رو با جزییات یکسان معرفی کنید. اگه برای یه مدرکتون استاد راهنما گفتید، برای همه باید بگید. اگر برای یکی معدل گفتید، برای همه بگید. اختصار واقعا مهمه. به نظرم بیش‌تر از دو صفحه نشه خیلی خوبه (سی‌وی من یک و نیم صفحه بود). رزومه جای جمله با فعل و فاعل نیست. همه چیز به شکل آیتم و روشن و شفاف نوشته میشه. الکی پر کردن رزومه باعث میشه همون نکات مهم هم به چشم نیاد.ا
علایق شخصی شما هم تقریبا هیچ اهمیتی برای استاد‌ها نداره. حتی مورد بوده نوشته ورزشکار حرفهای و استاد ردش کرده گفته این مصدوم میشه کار نمی‌کنه. یا مثلا نوشتن پروژه‌های درسی به نیت پر کردن رزومه فقط باعث میشه کارای به درد بخورتون هم گم بشه.ا
بخش‌های رزومه میتونه اینا باشه به ترتیب:ا
Education
Research Interest
Research Experience
Awards and Achievements
Selected Course
Teaching Experience
Activities and Services
Computer Skills
Languages
Reference
یه مزیت رقابتی خیلی خیلی قوی در بیزینس اسکول‌ها و دانشکده‌های مهندسی، سواد و درک ریاضی شماس. اگر چیز خوبی برای نشون دادن این موضوع دارید ازش غافل نشید. علایق پژوهشی خیلی مهمن که دقیق و روشن باشن، در غیر این صورت فقط بی اطلاعی شما از رشته رو نشون میده که به اندازه‌ی کافی برای شک به علاقه‌ی شما کافیه. شماره‌ی تماس شما، ای‌دی اسکایپ شما، آدرس خونه‌ی شما و … هیچچچچ جذابیتی نداره. اگر بخوان با شما تماسی بگیرن از طریق ایمیله مگر موارد خیلیییییی خاص. لذا الکی شلوغ نکنید رزومه رو.ا
یه توصیه به اون‌هایی که هنوز چند سال وقت دارن: ریاضی یاد بگیرید. خیلی از اساتید دانشجوهارو موقع پذیرش میکنن دو دسته: ریاضی بلد، ریاضی نا بلد. دیدم که معدل ۱۶ ریاضی بلد رو به معدل ۱۷ ریاضی نا بلد ترجیح دادن. در بیزینس اسکول‌ها هم خیلی به ریاضی بلد‌ها علاقه دارن. نظریه اندازه و جبر خطی بلد بودن از نون شب واجب‌تره به نظرم. اینم بگم اگه رشته‌ی شما اصلا جنبه‌ی عددی نداره ریاضی مهم نخواهد بود. حتی اونجا هم که مهمه چون ریاضی بلد سخت گیر میاد، آخرش بین ریاضی نابلد‌ها انتخاب میکنن.ا
ایمیل
یه تصوری که من خودم هم قبلا داشتم این بود که مدارک من دقیق خونده میشه و اگه نقطه ضعفی (در مقایسه با با بقیه‌ی اپلیکنت‌ها) پیدا بشه من حذف می‌شم. اما چیزی که من دیدم بر عکس اینه. مدارک شما خونده نمیشه مگر اینکه خلافش ثابت بشه. به این شکل که دلیلی برای خونده شدن مدارک شما وجود داشته باشه: یه استادی شما، یا دانشگاهتون، یا استادتون، یا کارهاتون رو بشناسه. ایمیل خوب باید قبل از شروع پروسه‌ی بررسی اپلیکیشن‌ها توجه یک استاد در اون دانشکده رو به شما جلب بکنه.ا
در یک ایمیل خوب شما نقاط قوت خودتون رو به صورت مختصر و مفید مطرح می‌کنید. اگر مثلا کار شما به کارهای اون استاد ربط داره، فرصت خیلی خوبی دارید تا با یک ایمیل خوب توجه اون استاد رو جلب کنید. یا مثلا اگر استاد شما رو می‌شناسن باید در ایمیل اسم استادتون رو بیارید.ا
ایمیل تمپلیت نزنید.ا
یه استادی میگفت وقتی دانشجو حاضر نبوده برای من وقت بذاره یک ایمیل مخصوص بنویسه، چرا من باید براش وقت بذارم جوابشو بدم!ا
تاکید مجدد: ایمیل تمپلیت نزنید.ا
پاراگراف اول ایمیل معرفی شماس با توجه به کلید واژه‌هایی (مثلا اسم استاد یا دانشگاه شما) که میتونه برای اون استاد شناخته شده باشن.ا
پاراگراف سوم: یک پاراگراف کوتاه جمع بندی و تشکر.ا
اما پاراگراف دوم: من خودم در پاراگراف دوم به یکی دو تا از پیپر‌های اون استاد اشاره می‌کردم. بعد ربط اون چیزها به کارهای خودم و علایقم رو می‌گفتم.ا
واقعا مهمه که کارهایی که انتخاب می‌کنید کارهای روز اون استاد باشن و راجع بهشون دقیق حرف بزنید. نه اینکه یه چیز غلطی بگید که نشون بده چیزی از اون پیپر نفهمیدید. این پاراگراف یکی از اونجاهاییه که شما به اون استاد علاقه‌تون رو هم نشون می‌دید. این‌طوری ایمیل زدن خیلی زمان می‌خواد. شاید نشه بیش‌تر از روزی چهار پنج‌تا ایمیل زد. ولی همین وقتی که صرف می‌کنید کارهای اون استاد رو یه نگاه بندازید به اون استاد این گرا رو میده که شما علاقه دارید واقعا و صرفا لاف نزدید. بچه‌ها به من می‌گفتن اگه از ۱۰۰ تا ایمیل ۲۰ تا جواب بگیری خوبه. من با این سبک ایمیل، بالای ۸۰ درصد جواب گرفتم. مثلا یه استاد خیلی سرشناس بیزینس اسکول شیکاگو در نهایت تعجب یک صفحه ایمیل برای من نوشت و ریز به ریز توضیح داد که چه اتفاقی می‌افته در بررسی‌ها.ا
چیزی که من دیدم این بود که کسی دنبال دلیل برای رد کردن اپلیکیشن شما نیست، دنبال دلیل برای پذیرش شمان و این دلیل رو شما باید قبل از اپلای از طریق ایمیل تصریح کنید. مثلا خودم با استناد به درس‌ها و ریسرچ‌هام نشون دادم که من ریاضی کارهای شما رو می‌فهمم و می‌تونم روشون کار کنم. شخصا نمره‌ی زیر ۱۴ در کارنامه‌ی لیسانسم کم نداشتم. برای رشته‌ی من ریاضی بلد بودن خیلی مهمه. من روی همین مانور دادم و کسی هم بهم نگفت چرا اون درس به اصطلاح اقتصاد خرد رو ۱۲ شدی یا روش تولید رو ۱۱.ا
مخلص کلام: پیدا کنید که برای رشته‌ی شما چی مهمه و اون‌هارو در رزومه و ایمیل خودتون برجسته کنید و عرضه کنید. دلیل ایجاد کنید که اون استاد بره تو جلسه پرونده‌ی شما رو بکشه بیرون و بگه این دانشجو به درد ما می‌خوره.ا
انگیزه نامه
روایت هست که اساوپی آخرین و شاید مهم‌ترین چیزیه که خونده میشه. در پروسه‌ی بررسی اپلیکیشن‌ها معمولا بعد از تهیه‌ی لیست کوتاه، اساوپی رو میخونن تا در بین افراد حاضر در لیست کوتاه تصمیم بگیرن. متاسفانه خیلی‌ها فکر میکنن به مناسبت اسمش، باید پر بشه از جملات احساسی، «این غلط است دیگر.» اساوپی رو به دید دو صفحه از یک پیپر ببینید. همونقدر دقیق، منسجم، و منطقی باید نوشته بشه. جملات احساسی به هیچ‌وجه استفاده نکنید. حرفای فانتزی نزنید. اغراق نکنید. داستان نگید. مثلا دیدم می‌نویسن من دیدم پدرم کتاب ریاضی می‌خونه به مهندسی خوندن علاقمند شدم.ا
توی اساوپی هر جمله باید یه دیتای مفیدی رو منتقل کنه. وگرنه خواننده ناتمام رها میکنه. یه استادی میگفت رزومه حلقه‌های یک زنجیره، اساوپی این حلقه‌هارو وصل میکنه بهم. باید بگین هدفتون چیه و زندگی حرفهای شما چرا و چطور شما رو سوق داده به انتخاب این هدف. باید بگین چطور این مسیر شما رو برای این هدف و تحصیلات تکمیلی آماده کرده.ا
دو تا نکته هم باید تو اساوپی حتما پوشش داده بشه:ا
یکم) چرا می‌خوای در این رشته در این مقطع تحصیل کنی. باید توضیح بدید این چطور به شما برای رسیدن به هدفتون کمک میکنه. چطور مسیر تحصیلی شما به شما نشون داده که این پوزیشن مناسب شماس.ا
دوم) اینکه شما اون پوزیشن رو خوب می‌شناسید. اسم یکی دو استاد مرتبط با علایق خودتونو بیارید. اسم یکی دو درس تخصصی مرتبط با علایقتون رو هم بگین خوبه. این موضوع واقعا مهم، اگه آدرس غلط بدید حذف شدنتون از لیست خیلی محتمله.ا
در تاکید اهمیت این دو نکته: در جواب ایمیلم خیلی از اساتید گفتن که تو اساوپی ات حتما به این سوال جواب بده که چرا می‌خوای بیای اینجا. در همه‌ی مصاحبه‌هام ازم تشکر کردن بابت اساوپی و گفتن به خوبی نشون می‌داد که چقدر پروگرم ما رو خوب می‌شناسی و این خیلی برای ما ارزش داره.ا
در مورد ظاهر: جمله‌هاتون بیش‌تر از یک خط نشه ترجیحا. بیش‌تر از دو خط که دیگه به هیچ وجه. یه استادی میگفت وقتی زبان مادری کسی انگلیسی نبوده خیلی محتمله نتونه معانی متعددی که یه جمله‌ی طولانی میسازه رو تشخیص بده.ا
اساوپی رو سیصد بار خودتون بخونید، بدید صد نفر دیگه هم بخونن. اگه اون استاد یک جمله رو اون وسط نفهمه، برنمی‌گرده دوباره بخونه. یا متوقف میکنه و تمام یا تا آخر دیگه نمی‌فهمه چی شد.ا
یکی از استادای استنفورد میگفت: دانشجوها بر میدارن در اساوپی دقیق می‌گن میخوایم رو فلان کار کنیم. این خیلی مسخره‌اس. دانشجویی که هنوز دکترا نداره حتی نمی‌دونه خیلی از اینا چی هستن. بعد هم ۵ سال دکترا، علایق شما هزاربار تغییر میکنه. نه خیلی کلی باشه علایق نه خیلی جزیی.ا
میگفت جزیی بنویسی و خیلی دقیق، یحتمل داری لاف می‌زنی. کلی بنویسی و گنگ، اصلا نفهمیدی رشته چیه. رعایت کردن این مرز باریک مهمه واقعا.ا
اگر برای یک گروه کوچکی اپلای می‌کنید که کار خیلی از اساتید نزدیک به همه، بهتره کل اساوپی تون متمرکز باشه روی همون زمینه. مثلا همه ماشین لرنینگ‌کارن. شما هم روی ربط کارهاتون با ماشین لرنینگ مانور بدید.ا
مخلص کلام: یک اساوپی خوب با جملات کوتاه و شفاف هدف شما، مسیر شما تا به حال، درک شما از اون پوزیشن، و دلیل انتخاب شما رو بیان میکنه. همچنین به صورت منسجم رابطه‌ی این چهارتارو روشن میکنه.ا
طی چند روز آینده چندتا رشتو راجع به #اپلای خواهم گذاشت که برآورد تجربیات خودم، اطرافیانم و صحبت‌هام با تعداد خوبی استاد در اروپا، کانادا و آمریکاس.
— Sadegh Shirani (@ShiraniSadegh) October 15, 2021
